Over dirt roads door niemandsland....

'We're on the road to nowhere' hebben we de afgelopen week vaak gezongen in de auto. Namibië, onze eerste bestemming, is een van dunst bevolkte landen ter wereld en 20 keer groter dan Nederland. De afgelopen week hebben we ruim 2500 kilometer over de wegen gereden waarvan 70% dirt road was. We hebben uren over deze stoffige en hobbelige wegen gereden waar een andere auto of zowiezo enige vorm van menselijke beschaving te zien was. Een andere auto is zo'n bijzonderheid dat je elkaar standaard groet.

Na twee dagen in Windhoek te zijn gewend aan dit nieuwe land met zijn vriendelijke bevolking, hebben we onze bushcamper opgehaald. Een luxere dan gepland omdat de vorige huurder de 4x4 kapot had gereden, dit vonden we echt heel vervelend ;-). De eerste 500 km konden we over een van de weinig asfaltwegen van Namibië wennen aan het links rijden en het links schakelen. Daarna de gravel wegen voor het eerst uitgeprobeerd met 100 km per uur om op tijd bij de camping te zijn van de Fish River Canyon. Dit is een van de grootste canyons ter wereld. Een schitterende en droge omgeving waar de overige toeristen op een hand te tellen waren. Na een stoffige dag bij de canyon was een duik in de warm water bronnen van Ai Ais een relaxte afwisseling.

Via oneindige landschappen met droge vlaktes, kale bergen, oases en groene rivierbeddingen zijn we daarna terecht gekomen in Luderitz. Een stadje met nog veel Duitse invloeden van de vroegere kolonisten en waar Merit natuurlijk de Lesehalle (bibliotheek) heeft bezocht. Luderitz ligt naast het Sperrgebiet waar 100 jaar geleden diamanten zijn gevonden en waar nog steeds diamanten worden gewonnen. In dit gebied ligt ook de ghost town 'Kolmanskoppe' waar je een beeld krijgt hoe de Duitse kolonisten diamanten uit de grond haalden. Het hele dorpje was erg fotogeniek met de huizen die overgeleverd zijn aan het zand en zodat Mark zich hier goed heeft kunnen vermaken.

Na een spannende overnachting in de vrije natuur zijn we doorgereden naar de belangrijkste toeristische trekpleister van Namibie: de Sossusvlei. In dit National Park zijn de beroemde rode duinen ter wereld te vinden. Als een goede toerist betaamd zijn we om 6 uur 's morgens een van de duinen opgeklommen om de zonderopgang te bewonderen (Pfffff, dat was nog eens goede ochtend gymnastiek). Daarna zijn we het park verder ingegaan om de mooie silhouetten die deze duizend jaar oude duinen hebben te bewonderd. De foto's spreken voor zichzelf.

Na een warme en mooie wandeling van 10 km door de Naukluft Mountains zijn we in Swakopmund terecht gekomen. Hier hebben we vanmorgen de duinen onveilig gemaakt door te gaan sandboarden en Quad biken.

Na Swakopmund gaan we weer de natuur in en zijn we de komende week weer geheel onbereikbaar. Daarna volgen de nieuwe verhalen van hopelijk de BIG five.

Veel liefs,

Mark en Merit