Noord-India, de enige plek op aarde waarvan we ooit hebben gezegd 'eens , maar nooit meer'. Nu, 5 jaar na dato, zitten we weer in de bus met een entry stamp van India op zak op weg naar Varanasi. Hopelijk deze keer met een beter beeld wat ons te wachten staat en een dikkere huid zodat we niet alleen achteraf maar ook tijdens ons bezoek kunnen genieten van al het positieve van dit bijzondere land en dat we alle negatieve aspecten sneller van ons af kunnen laten glijden.

Na de bergen in de Himalaya stond de afgelopen periode in het teken van de verschillende godsdiensten. Van Pokhara, met zijn lekkere drankjes en pizza's, zijn we naar Lumbini gegaan. In 8 uur hebben we een afstand van 180 km afgelegd door bergen, heuvels en het vlakke land. Hoe lager we kwamen hoe warmer het werd totdat het 40 graden was en we Lumbini inreden. Lumbini is de geboorteplaats van Gautama Siddhartha, oftewel Boeddha, en daardoor een bedevaartsoort voor boeddhisten. Naast de officiële geboorteplaats onder de Bodhi tree hebben we verschillende tempels bewonderd, gebouwd door landen met een boeddhistische achtergrond (waaronder Duitsland?!?). In de World Peace Stupa konden we met drie monniken chanten vcor de wereldvrede. Wij hebben dit 15 minuten gedaan, maar zij doen dit 12 uur per dag. Ons kwartiertje zal wel niet echt geholpen hebben, maar je kan het altijd proberen toch??

Onze eerste bestemming in India was Varanasi. Bekend om zijn ghats waar leven en dood erg dicht bij elkaar komen. Varanasi is de oudste stad ter wereld gelegen aan de heilige rivier, de Ganges. Een plek waar veel hindoes naartoe komen om een geliefde te cremeren en respect te betuigen voor de verschillende goden. Maar ook een chaotische stad waar een westerse toerist gelijk staat aan een dollarteken. Dus een goede test om te kijken hoe we er nu mee omgaan. Gelukkig kunnen we zeggen dat het niet tegenviel, ook al waren we 's avonds kapot van de hectiek, mensen die continue aandacht wilden en de warmte (42 graden).

We hebben twee dagen de stad bewonderd met zijn ghats, tempels en oude stad (met een wirwar van smalle straatjes). De derde dag was het de geboortedag van Boeddha en zijn we naar Sarnath gegaan. Een boeddhistische stad waar Boeddha zijn eerste 'preek' heeft gehouden aan zijn volgelingen. Ook hier weer verschillende tempels, maar het meest indrukwekkend waren de duizenden boterkaarsjes die 's avonds alle paden en wegen markeerden in de stad.

De volgende dag hebben we 24 uur in de slaaptrein gezeten naar Amritsar, de stad in Punjab waar de heiligste tempel van de Sikh staat. Sikhisme, bekend om de tulbanden en de lange baarden, staat vooral voor gelijkheid van mensen. In de gouden tempel was iedereen welkom om gratis te komen eten en te slapen. Hier wordt ook massaal gebruik van gemaakt door gemiddeld 40.000 mensen per dag en alles wordt gedaan door vrijwilligers. Het is een hele bijzondere plek om rond te lopen, te zijn en te kijken naar de prachtige mensen die op deze plaats één van de bijzonderste tempel van onze reis in ere en in leven houden. Deze plaats heeft een mooie indruk op ons achtergelaten. Daarnaast was het ook duidelijk merkbaar in de stad. Waar we in Varanasi nog een dollarteken waren, waren de mensen hier oprecht geinteresseerd wie we waren en waar we vandaan kwamen. Drie dagen hebben we hier genoten van de mensen en de sfeer in de stad.

Gisteren zijn we aangekomen in McLeod Ganj, de plek waar de Dalai Lama woont en waar veel tibetanen naartoe zijn gevlucht. Hier willen we wat langer blijven om te genieten van de bergen en onszelf meer verdiepen in meditatie en yoga. Maar hierover volgende keer meer.

Groetjes,

Mark en Merit