Na onze 'vakantie' in India was het weer tijd om op reis te gaan. Na een vlucht met vertraging landden we in Hong Kong, de eerste wereldstad met 7 miljoen inwoners. Hier kenden we inmiddels onze weg en hebben we enkele toeristische trekpleisters bezocht en een avond cocktails gedronken in één van de chique bars op de 21e verdieping die de stad rijk is. Hier hadden we het meest indrukwekkende uitzicht over de stad met zijn hoge gebouwen en vele lichtjes.

Toen Merit 's morgens wakker werd met een ontstoken bult op haar voorhoofd en een opgezwollen gezicht zijn we op zoek gegaan naar een dokter die haar antibiotica voorschreef. We moesten hierdoor wat langer in Hong Kong blijven dan gepland en die dagen hebben we rustig aan gedaan door in parken te zitten (waar ze wifi hebben) en een ferry genomen naar één van de vele eilandjes en hebben we heerlijk op het strand gezeten.

Toen de dokter na een paar dagen groen licht gaf om weer verder te reizen, zijn we met de trein naar Guangzhou, het vaste land van China, gereisd. Hier hadden we onze eerste ervaring met het niet Engelssprekende China. Gelukkig stond er voor ons een jongen in de rij die ons kon helpen bij het boeken van een treinticket naar Shanghai. We hebben nog een paar uur in Guangzhou rondgedwaald totdat we ons moesten melden bij het treinstation. Hier stond de slaaptrein klaar om ons in 15 uur naar Shanghai te brengen. De treinen zijn comfortabel maar de bedden zijn smal en vooral voor Mark erg kort.

Na een goede nachtrust in een 6 persoons-coupé kwamen we aan in Shanghai. De volgende wereldstad met 20 miljoen inwoners en bekend om zijn moderne uitstraling. Na ingecheckt te hebben bij het hostel zijn we gelijk de stad ingegaan omdat we hier maar twee dagen bleven. We wilden namelijk op 13 juni naar Tibet vertrekken en nog een aantal dingen voor die tijd zien. Echter bleek twee dagen later dat China de grens van Tibet had dichtgegooid voor toeristen omdat Tibet teveel media aandacht kreeg. Beetje jammer!!!

In Shanghai hebben we zowel overdag als 's avonds de moderne stad bewonderd met zijn hoogbouw die in de afgelopen twintig jaar werkelijk uit de grond is gestampt en hebben we in de oude Franse wijk de winkeltjes afgestruind. De volgende dag hebben we kennis gemaakt met de Chinese toeristenindustrie. Wij waren in de veronderstelling dat we naar het oude deel van de stad gingen, maar algauw bleek het een kitscherig gebeuren te zijn waar de oude stad plat is gegooid en opnieuw gebouwd en waar honderden Chinese toeristen werden verleid om prul te kopen. Gelukkig konden we in de achteraf straatjes nog wel het oude Shanghai terugvinden waar de lokale bevolking zat te kaarten en vis en al het mogelijke gevogelte op de stoep verkocht.

's Avonds weer met de nachttrein in 13 uur naar Beijing. De volgende wereldstad met 14 miljoen inwoners waar verrassend genoeg minder mensen Engels spreken dan in Shanghai. In Beijing zijn we een aantal dagen met de fiets op pad geweest om alle 'must see' bezienswaardigheden te bezoeken die veel lieten zien van het verleden van de stad maar op het plein van de Hemelse vrede kwam het communisme ook erg dichtbij. 's Avonds zijn we met een groepje uit het hostel op pad geweest naar lakeside vol met barretjes en hebben we tot in de late uurtjes aan de cocktails gezeten. Tijdens het eten heeft Mark zijn eerste eendenoog geproefd hmmmm.

Natuurlijk kon een bezoek aan de Chinese muur niet ontbreken en hebben we een wandeling van 6 km over de muur gemaakt. De wandeling was prachtig waarbij de muur over de groene bergen zig zagt. De muur was voor een deel gerestaureerd en een deel nog vervallen met steile trappen en afgebrokkelde muren. Een pittige maar mooie wandeling over een bijzonder (maar nutteloos) fenomeen.

De laatste dag in Beijing zijn we naar het Summer Palace geweest en daarna een bezoek gebracht aan de national library of Beijing. Allebei op hun eigen manier indrukwekkend. Alleen hadden we er iets te lang over gedaan waardoor de taxirit naar het treinstation in de spits door Beijing wat stressvol was. Na een sprint over het station waren we precies op tijd in de trein om naar onze volgende bestemming te gaan, Pingyao.

Na alle wereldsteden is Pingyao echt een dorp met zijn 40.000 inwoners. Dit is een van de weinige ommuurde steden van China die nog in oude glorie te bewonderen is. Ook in Pingyao zijn we weer actief op de fiets gestapt en zijn we met een groep uit het hostel, een jongen uit Engeland, Verenigde Staten en Frankrijk, naar een aantal bezienswaardigheden in de buurt geweest. 's Nachts hadden we om 2.45 uur de wekker gezet om de wedstrijd tegen Duitsland te kijken, maar daar gaan we het maar niet meer over hebben.

Nu zitten we weer in een nachttrein naar onze volgende bestemming Xi'an. Maar daarover volgende keer meer.

Groetjes,

Mark en Merit