Na nog twee dagen in de verse sneeuw gespeeld te hebben, was het tijd om de snowboards in te leveren en weer op pad te gaan. We zijn door de bergen via de Arthurs Pass naar de Westkust gereden en daar kregen we gelijk te maken met waar de Westkust bekend om staat, regen en sandflies (hele gemene beestjes waarvan de beten nog een maand doorjeuken). Omdat allebei niet echt aantrekkelijk zijn, zijn we doorgereden naar het noorden waar het weer aanzienlijk beter was. Hier hebben we de Golden Bay bewonderd en een schitterende wandeling gemaakt door het Abel Tasman national park (Abel Tasman was een Nederlander die als eerste Nieuw Zeeland heeft ontdekt, vandaar ook de naam Nieuw Zeeland). Een wandeling van 7 uur langs de kustlijn met verlaten gele stranden en dichtbegroeide bossen. Het was jammer dat we geen tent bij ons hadden, anders hadden we zeker een nachtje gebleven op één van de strandjes.

Een stukje verder langs de kust zijn we twee dagen in de Marlborough sounds geweest waar we 's avonds onze eerste 'glowworms' hebben gezien. Bijzondere beestjes die erg klein zijn maar een fel groen lichtje afgeven die met tientallen zich verzamelen bij het water. De volgende dag hebben we drie uur gekayakt door één van de sounds (soort van fjord maar dan anders). Marlborough staat niet alleen bekend om de sounds maar ook om iets anders... (toch Lineke?), namelijk de wijnen en dan speciaal de Sauvignon Blanc. Tijdens een wijntour hebben we vier wijnproeverijen gedaan en één champagneproeverij (ook al mag dat dan officieel niet zo heten van de Fransen). Alle wijnen waren erg lekker maar de Sauvignon Blanc bleef toch Merits favoriet terwijl Mark inmiddels een voorkeur heeft voor de Riesling.

Na de wijnen door naar Kaikoura waar we onderweg nog eerst een waterval met veel kleine zeehondjes tegenkwamen die daar worden gestald als moeders eten gaat zoeken in zee. Tientallen zeehondjes die in een kleine poel onder en over elkaar heen doken. Heel schattig! 's Middags hadden we een tour geboekt om dolfijnen te zien en die hebben we ook gezien... We hebben drie uur lang een groep van vierhonderd dolfijnen gevolgd en aangezien de dusky dolfijnen het meest acrobatisch zijn van zijn soort hebben ze de meest grappige sprongen gemaakt (die helaas wat moeilijk vast te leggen zijn op de foto).

Toen was het tijd om weer terug te gaan naar de Westkust. Gelukkig was het weer wat opgeklaard dus konden we onze ijzers ombinden om de Fox Gletsjer te gaan bewandelen. Een dag lang op de gletsjer met alle soorten kleuren blauw om je heen was toch wel een hele bijzondere ervaring. Daarna via een schitterende kustweg en langs diepblauwe meren zijn we naar Wanaka gereden. Een stadje aan de rand van één van deze meren met uitzicht op de bergen met de besneeuwde bergtoppen. Hier hebben we weer twee dagen in de sneeuw doorgebracht op de snowboards in Treble Cone. Een uitdagend skigebied met schitterende vergezichten maar helaas was de sneeuw minder goed dan in Mount Dobson.

Daarom was het na twee dagen wel genoeg en hebben we de snowboards ingeleverd en zijn we naar Queenstown gereden op 1 september. De datum dat Merit vijf jaar geleden voor zichzelf is gaan werken en dat moest natuurlijk gevierd worden. Dus zijn we lekker uit eten geweest en daarna het uitgaansleven van Queenstown onveilig gemaakt. De volgende ochtend hebben we rustig aan gedaan maar we voelden ons goed genoeg om richting Milford Sound te rijden. Eén van de hoogtepunten van het zuider eiland waar we de sound hebben bewonderd met wat kleine wandelingen en nagenoeg een privé cruise. Gedurende twee uur hebben we door de sound gevaren en de vele watervallen gezien (waarvan één van wel heel dichtbij) met nog drie andere opvarenden. Was wel erg luxe.

Via Queenstown zijn we doorgereden naar de Oostkust langs 'oude' dorpjes en door een nieuw landschap met groene glooiende heuvels. Hier hebben we twee dagen genoten van de omgeving, de zee en zijn bijzondere bewoners namelijk de yellow eyed penguins. Nu is het weer tijd om richting Christchurch te gaan en onze auto in te leveren en daarna richting het noorder eiland te gaan. Maar daarover volgende keer meer.

Groetjes,

Mark en Merit